Aktualności

Czy skazany może się jeszcze bronić?

Skazany – charakterystyka postępowań

Na samym wstępie dla zrozumienia podstaw obrony osoby skazanej należy wyróżnić stadia postępowania karnego:

  1. postępowanie przygotowawcze (prowadzone w formie śledztwa albo dochodzenia),
  2. postępowanie główne (przed sądem I instancji),
  3. postępowanie odwoławcze (kontrolne, przed sądem II instancji),
  4. postępowanie wykonawcze.

Z obroną skazanego będziemy mieć do czynienia w ostatnim stadium, które rozpoczyna się od uprawomocnienia wyroku skazującego. Spełnia ono dwie funkcje: egzekucyjną – polegającą na wykonywaniu prawomocnych wyroków skazujących oraz likwidacyjną – polegającą na prawnym usuwaniu skutków skazania lub łagodzeniu jego efektów.

Skazanemu – tak samo jak oskarżonemu – przysługuje prawo do obrony, w tym prawo do korzystania z pomocy obrońcy, o czym należy go pouczyć. 

Prawo do obrony przysługuje na każdym stadium postepowania, ważne jest aby udzielone upoważnienie do obrony wyraźnie zawierało dyspozycję reprezentacji na etapie wykonawczym.

Jak obrońca może pomóc skazanemu?

Przede wszystkim obrońca w imieniu skazanego może składać wnioski i skargi, które uzasadnione
w należyty sposób tj. oparte o podstawę prawną mają wysokie prawdopodobieństwo uwzględnienia przez Sąd.

Do wniosków mających wpływ na odbywanie kary należą:

  1. wniosek o odroczenie wykonywania kary pozbawienia wolności,
  2. wniosek o przerwę w wykonaniu kary pozbawienia wolności,
  3. wniosek o warunkowe przedterminowe zwolnienie,
  4. wniosek o wykonywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego (SDE).

Oprócz wniosku wpływających na orzeczoną karę, obrońca wie, kiedy słusznym będzie wzruszenie postępowania i w jakiej formie należy tego dokonać. Jeżeli orzeczenie sądu dotknięte jest uchybieniem prawnym, zastosować można, jedną z poniżej wskazanych form:

  1. uchylenie lub zmiana postanowienia w trybie art. 24 k.k.w.;
  2. wznowienie postępowania;
  3. kasacja.

Pamiętaj, że obrońcę możesz powołać na każdym etapie postępowania.

Jesteś podejrzanym, osobą podejrzewaną, a może oskarżonym?

Jesteś podejrzanym, osobą podejrzewaną, a może oskarżonym?

Podejrzanym jest osoba, co do której wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów albo której bez wydania takiego postanowienia postawiono zarzut w związku z przystąpieniem do przesłuchania
w charakterze podejrzanego.

Przede wszystkim musisz wiedzieć, że przysługuje Ci prawo do obrony. Zgodnie art. 2 ust. 2 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, każdy, przeciw komu prowadzone jest postępowanie karne, ma prawo do obrony we wszystkich stadiach postępowania (przygotowawczego, sądowego).

Czym więc jest obrona w postepowaniu karnym?

Przez obronę nalży rozumieć możliwość wyboru obrońcy lub zgłoszenie żądania ustanowienia obrońcy
z urzędu. Obrońca z urzędu zostanie ustanowiony, jeżeli nie dysponujesz środkami wystarczającymi na zapłatę wynagrodzenia obrońcy z wyboru.

Przez prawo do obrony należy rozumieć także prawo do składania wyjaśnień lub odmowy ich składania. Możesz całkowicie zrezygnować ze składania wyjaśnień lub odmówić odpowiedzi na dane pytanie. Nie bój się skorzystać z tego uprawnienia, gdyż nie będzie ono powodować dla ciebie negatywnych konsekwencji.

W związku z prawem do obrony podejrzany ma prawo w toku postępowania składać wnioski o dokonanie czynności śledztwa lub dochodzenia, może żądać w postępowaniu przygotowawczym umożliwienia mu
w toku przesłuchania złożenia wyjaśnień na piśmie. Jest to forma wyjaśnień podpisanych przez podejrzanego, która stanowi załącznik do protokołu. Jednocześnie masz prawo do bycia informowanym i do wglądu w akta sprawy.

Kim więc jest osoba podejrzewana, podejrzany, a kim oskarżony?

Osobą podejrzewaną, jest osoba, którą podejrzewa się o popełnienie danego przestępstwa, ale nie przedstawiono jej jeszcze zarzutów popełnienia przestępstwa. Osoba podejrzana nie jest stroną postępowania karnego.

Podejrzany jest to osoba, której przedstawiono zarzuty.

Zaś za oskarżonego uważa się osobę, przeciwko której wniesiono oskarżenie do sądu, a także osobę, co do której prokurator złożył wniosek o skazanie bez rozprawy lub wniosek o warunkowe umorzenie postępowania. 

Skierowanie aktu oskarżenia wiąże się z rozpoczęciem postępowania sądowego, właściwego dla miejsca popełnienia przestępstwa.


Potrzebujesz pomocy adwokata? Przejdź do zakładki Kontakt lub skorzystaj z formularza poniżej.

Fałszywy testament

Czy sfałszowanie testamentu jest karalne?

W świetle prawa, testament jest dokumentem. Fałszowanie dokumentów jest natomiast przestępstwem z art. 270 § 1 k.k., zgodnie z którym:

Kto, w celu użycia za autentyczny, podrabia lub przerabia dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używa, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Kodeks karny

Jak udowodnić sfałszowanie testamentu?

Fałszywy testament – dowody: W przypadku testamentu zwykłego trzeba sięgnąć po opinię biegłego sądowego z zakresu badania pisma (grafologa). Biegły oceni czy spadkodawca faktycznie jest autorem testamentu. Do tego potrzebne będzie zgromadzenie materiału porównawczego, na przykład notatek czy pism sporządzonych przez spadkodawcę.

Fałszywy testament – przedawnienie karalności

Sfałszowanie testamentu lub użycie sfałszowanego testamentu jako autentycznego przedawnia się z upływem 10 lat od daty popełnienia przestępstwa.

Skutki cywilne sfałszowania testamentu

Zgodnie z art. 928 § 1 pkt 3 kodeksu cywilnego, spadkobierca, który umyślnie podrobił lub przerobił testament albo świadomie skorzystał z testamentu przez inną osobę podrobionego lub przerobionego może zostać uznanym przez sąd za niegodnym dziedziczenia, co skutkować będzie, że zostanie on wyłączony od dziedziczenia, tak jakby nie dożył otwarcia spadku.


Jeśli potrzebujesz pomocy z zakresu prawa spadkowego lub prawa karnego, przejdź do zakładki kontakt lub wypełnij poniższy formularz.

Odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności

Ty lub Twój bliski ma do odbycia karę pozbawienia wolności? Rozwiązaniem z sytuacji może być skorzystanie instytucji takiej jak odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności. Warunkiem skorzystania z odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności jest nierozpoczęcie wykonywania kary i pozostawanie na wolności.

Odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności – choroba

Odroczenie można uzyskać w konkretnych sytuacjach. Pierwszą z przesłanek przemawiających za odroczeniem kary pozbawienia wolności jest choroba psychiczna lub inna ciężka choroba skazanego uniemożliwiająca mu odbycie kary pozbawienia wolności w warunkach więziennych z racji niebezpieczeństwa dla jego zdrowia i życia. Powołując się na chorobę psychiczną bądź inną ciężką chorobę, dobrze jest mieć dokumentację medyczną potwierdzającą chorobę. W takich sytuacjach, konieczna może być opinia biegłego sądowego.

Odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności – sytuacja skazanego lub jego rodziny

Druga z sytuacji, w której sąd może podjąć rozstrzygnięcie o odroczeniu kary pozbawienia wolności zaistnieje wtedy, gdy natychmiastowe wykonanie kary pozbawienia wolności pociągnęłoby dla samego skazanego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki. Pod postacią ciężkich skutków można rozumieć wiele różnych sytuacji. Mogą to być w szczególności: planowana od długiego czasu operacja skazanego, konieczność sfinalizowania określonego etapu edukacji, konieczność sprawowania opieki przez skazanego nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, także względy zawodowe, gdy zaistnieje potrzeba dokończenia przez skazanego określonej pracy np. prac w gospodarstwie rolnym.

Okres odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności – na ile sąd odroczy karę?

W sytuacji choroby skazanego czas odroczenia nie jest ustawowo określony. Oznacza to, że to okres trwania choroby i jej zakres wyznaczają możliwe granice odroczenia kary. Inaczej jest w przypadku, gdy wykonanie kary pozbawienia wolności może nieść za sobą negatywne skutki dla skazanego i członków jego najbliższej rodziny, albowiem wtedy to sąd może odroczyć karę, ale nie jest do tego zobowiązany, a okres odroczenia nie może przekroczyć roku.

Odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności – kobiety w ciąży i skazani samotnie wychowujący dziecko

Możliwość odroczenia kary pozbawienia wolności jest także przewidziana dla skazanych będących kobietami w ciąży oraz osób samotnie wychowujących dziecko. W takim przypadku można starać się o odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności do 3 lat po urodzeniu się dziecka.

Odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności – przeludnienie w zakładach karnych

Także obecna sytuacja przeludnienia zakładów karnych może powodować konieczność odroczenia kary pozbawienia wolności w wymiarze do roku.

Potrzebujesz pomocy w napisaniu wniosku o odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności? Skorzystaj z formularza lub przejdź do zakładki „Kontakt„.

Pozew o alimenty -„must-have”

Pozew o alimenty to pismo procesowe, za pomocą którego dziecko (reprezentowane przez rodzica lub samodzielnie, jeśli skończyło 18 lat) może domagać się od zapłaty określonych pieniędzy na swoją rzecz, tytułem udziału w kosztach jego bieżącego utrzymania.

Co powinien zawierać pozew o alimenty?

Prawidłowo skonstruowany pozew o alimenty musi przede wszystkim zawierać podstawowe informacje o dziecku, w tym w szczególności o:

  • jego wieku,
  • placówce, do której uczęszcza,
  • potrzebach,
  • staraniach obydwu rodziców w zakresie opieki nad dzieckiem,
  • szczególnych właściwościach dziecka, np. chorobie czy zdolnościach,
  • potrzebach w zakresie leczenia czy nauki,

albowiem wszystkie te okoliczności przekładają się na koszty utrzymania małoletniego.

Podstawowym elementem pozwu o alimenty jest wykazanie średnich miesięcznych kosztów utrzymania dziecka. Koszty te muszą uwzględniać określone kategorie wydatków w części przypadającej na dziecko w skali miesiąca. Kategorie te obejmują m.in.:

  • koszty wyżywienia dziecka,
  • zakup odzieży i obuwia,
  • zakup kosmetyków,
  • zakup lekarstw,
  • koszty wizyt lekarskich,
  • koszty związane z uczęszczaniem do szkoły czy do przedszkola,
  • koszty udziału dziecka w bieżącym utrzymaniu mieszkania czy domu obejmujące m.in. takie wydatki jak prąd, gaz, odbiór odpadów czy wodę.

Zabezpieczenie pozwu o alimenty

W pozwie o alimenty dobrze jest złożyć wniosek o zabezpieczenie powództwa na czas trwania postępowania o zasądzenie alimentów. Chodzi o to, aby już w czasie toczenia się sprawy sądowej, pozwany rodzic został zobowiązany do tego, aby uiszczać określoną kwotę na rzecz dziecka. Dzięki temu już w czasie trwania postępowania pozwany rodzic będzie zobowiązany do zapłaty określonej kwoty bez potrzeby oczekiwania przez uprawnionego do alimentów na ostateczny wynik postępowania i decyzję sędziowską.

Udział rodzica w alimentach dziecka

Zazwyczaj dzieje się tak, że ustalona średnia kwota miesięcznych wydatków jest pokrywana przez oboje rodziców w częściach równych. Wobec tego, dziecko żąda najczęściej od pozwanego rodzica połowę kwoty stanowiącej równowartość jego comiesięcznego utrzymania. Jednakże, trzeba pamiętać, że wysokość alimentów zależy od usprawiedliwionych potrzeb małoletniego oraz możliwości osobistych i zarobkowych zobowiązanego. Ponadto, na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, rodzic może realizować swój obowiązek alimentacyjny także poprzez osobiste starania o wychowanie dziecka. Wtedy jego udział w kosztach utrzymania dziecka może być mniejszy, ponieważ wypełnia swoje obowiązki w sposób niematerialny w ramach opieki nad dzieckiem, co może przedkładać się na możliwość żądania od drugiego rodzica większej kwoty. Możliwość taka istnieje zwłaszcza, gdy starania zobowiązanego w zakresie opieki nad dzieckiem są niewielkie.

Wysokość alimentów jest więc kwestią bardzo indywidualną, a ich kwota będzie zróżnicowana w zależności od okoliczności konkretnego przypadku.

Pamiętaj, że z pozwem o alimenty możesz wystąpić w dowolnym momencie, niezależnie od wieku dziecka, a samo złożenie takiego pisma jest wolne od opłat sądowych.

Potrzebujesz pomocy w napisaniu pozwu lub chciałbyś zlecić prowadzenie sprawy? Przejdź do zakładki Kontakt w celu umówienia spotkania lub skorzystaj z formularza poniżej.

Tryby ścigania przestępstw

Tryby ścigania przestępstw – w jaki sposób może być ścigany sprawca przestępstwa?

Kodeks karny wyróżnia dwa tryby, za pomocą których sprawca przestępstwa może zostać pociągnięty do odpowiedzialności karnej – publicznoskargowy i prywatnoskargowy.

Publicznoskargowy tryb ścigania przestępstw

W trybie publicznoskargowym ściga się większość przestępstw stypizowanych
w Kodeksie karnym. Oznacza to, że to powołane do tego organy, tj. Policja i prokuratura podejmują z urzędu odpowiednie czynności, aby sprawcę znaleźć, przedstawić mu zarzuty,
a następnie postawić przed sądem. Wynika to z tego, że organy te mają wówczas interes
w ściganiu sprawców takich przestępstw, jako że popełniane przez nich czyny zabronione nie tylko godzą w dobro konkretnej osoby, ale też stanowią zagrożenie dla interesu publicznego. Wobec tego, to organy albo będąc same w posiadaniu jakiejś informacji, bądź najczęściej na skutek zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa wszczynają odpowiednie działania, w tym w szczególności rozpoczynają prowadzenie postępowania przygotowawczego w formie śledztwa lub dochodzenia.

Publicznoskargowy tryb ścigania przestępstw – przestępstwa wnioskowe

Warto wiedzieć, że podrodzajem przestępstw publicznoskargowych są przestępstwa wnioskowe, co do których organy obowiązane są podjąć czynności z urzędu, jednakże nie mogą tego czynić bez uprzedniego wniosku osoby pokrzywdzonej. Chodzi tutaj m.in. o przestępstwa popełnione wobec osoby najbliższej, która to ma prawo zdecydować, czy chce ścigania członka rodziny. Pozostawia się więc pokrzywdzonemu wybór, jako że w takich sprawach najczęściej w grę wchodzić będą konflikty na tle rodzinnym.

Prywatnoskargowy tryb ścigania przestępstw

Odmiennym trybem ścigania przestępstw jest tryb prywatnoskargowy. Przewiduje on, że jest pewna grupa przestępstw, co do których uruchomienia określonych działań przez uprawnione do tego organy można żądać jedynie poprzez złożenie odpowiedniego pisma procesowego w formie prywatnego aktu oskarżenia. Organy powołane do ścigania przestępstw nie wszczynają zatem działań z urzędu ani nie prowadzą postępowania przygotowawczego. Możliwość rozpoznania sprawy rozpoczyna dopiero aktywność osoby pokrzywdzonej przestępstwem ściganym z oskarżenia prywatnego, która to w toku postępowania przed sądem musi stale popierać akt oskarżenia i stawiać się na wezwania sądu pod rygorem umorzenia postępowania. Przestępstwami ściganymi z oskarżenia prywatnego są między innymi: zniesławienie, zniewaga, naruszenie nietykalności cielesnej czy spowodowanie lekkiego uszczerbku na zdrowiu.

Należy pamiętać o tym, że zarówno prywatny akt oskarżenia, jak i zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa muszą być bardzo precyzyjne i dostarczać organom procesowym jak najwięcej znanych zawiadamiającemu czy oskarżycielowi prywatnemu informacji na temat osoby sprawcy, okoliczności popełnienia czy dowodów wskazujących na winę.

Jeśli nie czujesz się na siłach, warto rozważyć możliwość skorzystania z fachowej pomocy prawnej, aby w sposób odpowiedni przedstawić organom procesowym okoliczności dotyczące popełnienia określonego przestępstwa i doprowadzić skutecznie do ukarania sprawcy. W celu uzyskania pomocy prawnej przejdź do zakładki kontakt.

Uszkodzenie ciała w świetle 157 k.k.

Uszkodzenie ciała – czym jest i co za to grozi?

Uszkodzenie ciała, czyli inaczej spowodowanie uszczerbku na zdrowiu człowieka to jedno z przestępstw stypizowanych w Kodeksie karnym. Przepisy prawa karnego wyróżniają trzy rodzaje uszczerbku, od których zależy wymiar kary dla sprawcy, jak i tryb ścigania.

  • Za uszczerbek ciężki uważa się takie czyny zabronione, jak w szczególności pozbawienie człowieka wzroku, słuchu czy mowy, spowodowanie ciężkiego kalectwa, ciężkiej choroby długotrwałej lub nieuleczalnej, choroby realnie zagrażającej życiu, trwałej choroby psychicznej czy istotnego zeszpecenia. Sprawca uszczerbku ciężkiego podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.
  • Uszczerbek średni polega na naruszeniu czynności narządów ciała lub rozstroju zdrowia innego niż uszczerbek ciężki, ale trwającego dłużej niż 7 dni. Wówczas, sprawca zagrożony jest karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat.
  • Uszczerbek lekki to spowodowanie naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia na czas nie dłuższy niż 7 dni, za które grozi kara grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat dwóch.

Co ważne, w przypadku uszkodzenia ciała poniżej dni 7, ściganie przestępstwa odbywa się z oskarżenia prywatnego. Oznacza to, że jeżeli doznaliśmy lekkiego uszczerbku na zdrowiu, to celem pociągnięcia sprawy do odpowiedzialności karnej, jesteśmy zmuszeni do sporządzenia we własnym zakresie pisma w postaci prywatnego aktu oskarżenia. Jego treść stanowić muszą przede wszystkim: opis czynu zabronionego, dane sprawcy, okoliczności zdarzenia oraz wykaz dowodów w postaci dokumentacji medycznej świadczącej o zaistnieniu uszczerbku, w tym także listę osób podlegających wezwaniu na rozprawę w charakterze świadków zdarzenia. Do prywatnego aktu oskarżenia dołącza się również dowód uiszczenia opłaty, która w tym wypadku wynosi 300 zł.

Jako że najczęściej w praktyce adwokaci mają do czynienia ze sprawami uszkodzenia ciała w postaci uszczerbków o charakterze lekkim oraz średnim, najważniejszym do ustalenia jest czas trwania naruszenia czynności organizmu czy rozstroju zdrowia jako kluczowy dla rodzaju odpowiedzialności sprawcy. Przekroczenie 7 dni wiązać się będzie nie tylko z zaklasyfikowaniem działania sprawcy jako powodującego uszczerbek o charakterze średnim, ale również z brakiem konieczności składania prywatnego aktu oskarżenia, tylko z podejmowaniem czynności przez organy z urzędu.

Doznałeś uszkodzenia ciała u lub zostałeś oskarżony o jego spowodowanie? Przejdź do zakładki kontakt w celu umówienia spotkania.


Art. 156. [Ciężki uszczerbek na zdrowiu] § 1. Kto powoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci:

1) pozbawienia człowieka wzroku, słuchu, mowy, zdolności płodzenia,

2) innego ciężkiego kalectwa, ciężkiej choroby nieuleczalnej lub długotrwałej, choroby realnie zagrażającej życiu, trwałej choroby psychicznej, całkowitej albo znacznej trwałej niezdolności do pracy w zawodzie lub trwałego, istotnego zeszpecenia lub zniekształcenia ciała,

<3) wycięcia, infibulacji lub innego trwałego i istotnego okaleczenia żeńskiego narządu płciowego,>

podlega karze pozbawienia wolności <na czas nie krótszy od lat 3>.

§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§ 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 jest śmierć człowieka, sprawca podlega karze pozbawienia wolności <od lat 5, karze 25 lat pozbawienia wolności> albo karze dożywotniego pozbawienia wolności.

[Zmiany oznaczone kursywą w § 1 i 3 w art. 156 wejdą w życie z dn. 1.10.2023 r. (Dz. U. z 2022 r. poz. 2600 oraz z 2023 r. poz. 403).]

Art. 157.[Zwykłe i lekkie uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia] § 1. Kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, inny niż określony w art. 156 § 1, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

§ 2. Kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

§ 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 2 lub 3, jeżeli naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia nie trwał dłużej niż 7 dni, odbywa się z oskarżenia prywatnego, chyba że pokrzywdzonym jest osoba najbliższa zamieszkująca wspólnie ze sprawcą.

§ 5. Jeżeli pokrzywdzonym jest osoba najbliższa, ściganie przestępstwa określonego w § 3 następuje na jej wniosek.

Zobacz: Kodeks karny

SDE – System dozoru elektronicznego

SDE – System dozoru elektronicznego – możliwość uniknięcia izolacji więziennej | Adwokat Oleśnica, Adwokat Wrocław

SDE – czym jest?

SDE to system dozoru elektronicznego. SDE stanowi możliwość dla skazanego na odbycie kary pozbawienia wolności w warunkach domowych poza zakładem karnym. W rozumieniu ustawowym dozór elektroniczny stanowi kontrolę zachowania skazanego przy użyciu środków technicznych. Możliwość skorzystania z takiego przywileju jest obwarowana jednak pewnymi warunkami.

SDE polega na umieszczeniu na ciele sprawcy specjalnego nadajnika, który to będzie umożliwiał kontrolowanie jego bieżącego przebywania. W potocznym brzmieniu jest to tzw. „bransoleta”.

Aby móc skorzystać z tej instytucji trzeba jednak trochę się postarać, albowiem koniecznym jest złożenie wniosku. W sprawach związanych z udzieleniem zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego właściwy jest sąd penitencjarny, w którego okręgu skazany przebywa.

Wniosek winien być skontrowany w ten sposób, aby wykazać spełnienie wszystkich warunków dopuszczających możliwość zastosowania SDE, a także powinien uwzględniać opis sytuacji faktycznej skazanego ubiegającego się o zezwolenie. Sąd penitencjarny może (ale nie musi) udzielić zgody skazanemu na skorzystanie z możliwości dozoru elektronicznego. Zwiększone szanse sukcesu mogą być związane z sytuacją skazanego, który to może powoływać się we wniosku na szereg różnego rodzaju okoliczności indywidualnych.

Wniosek powinien ponadto zawierać:

  • oświadczenie o zgodzie osoby współzamieszkującej,
  • szczegółowe dane personalne skazanego.

Przed wydaniem zezwolenia, sąd wysłucha skazanego celem ustalenia szczegółów dotyczących wykonania kary. Posiadając nadajnik, skazany ma prawo do opuszczania miejsca stałego pobytu w celu wykonywania pracy zarobkowej czy zrobienia zakupów. Może jednak czynić to w ściśle określonych przez sąd porach.

Nie zapominajmy jednak, iż odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego nie zmienia istoty kary, jaką jest pozbawienie wolności o charakterze bezwzględnym. Skazany dalej wykonuje karę z wszystkimi jej konsekwencjami.

Kancelaria Adwokacka w Oleśnicy Adwokat Anity Słupianek-Gracy z powodzeniem świadczy usługi na rzecz skazanych w zakresie wniosków o zezwolenie na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego. Zapraszamy do kontaktu.


Na dzień sporządzenia niniejszego artykułu jesteśmy przed wejściem w życie nowelizacji prawa w zakresie sde. Jeśli zamierzasz złożyć wniosek w najbliższym czasie, koniecznie sprawdź jakie przepisy Cię obowiązują lub będą obowiązywać (zobacz: Kodeks karny wykonawczy)

Zatrzymanie – jak postępować?

Jak postępować w przypadku zatrzymania przez Policję? Poznaj przysługujące Ci prawa w chwili, gdy Cię zatrzymają.

  • Podczas zatrzymania zapytaj o powód – zatrzymujący ma obowiązek poinformować Cię o przyczynie zatrzymania.

Czy zatrzymujący musi posiadać jakiś dokument?

  • Zatrzymujący nie musi posiadać żadnego dokumentu pozwalającego na zatrzymanie, jedyne co ma obowiązek posiadać to legitymację służbową, której okazania masz prawo żądać.

Zatrzymanie – środki przymusu

  • Uważaj, bo podczas zatrzymania funkcjonariusz może użyć środków przymusu bezpośredniego, nawet zapobiegawczo. ⛓

Czy z zatrzymania sporządzany jest protokół?

  • Z zatrzymania sporządzany jest protokół, którego jeden egzemplarz jest dla Ciebie.? Zadbaj, aby w protokole znalazła się właściwa data i godzina zatrzymania, dane funkcjonariuszy zatrzymujących, opis Twojego stanu zdrowia z podaniem przyczyn ewentualnych obrażeń ✔️ Masz prawo zgłaszać zarzuty do protokołu i żądać poprawek.

Zatrzymanie – prawa zatrzymanego

  • Masz prawo do kontaktu z adwokatem oraz do otrzymania pomocy lekarskiej.
  • Masz prawo poprosić o poinformowanie bliskich o Twoim zatrzymaniu. ☎️
  • Masz prawo do uzyskania informacji o tym kiedy dokładnie upływa okres zatrzymania. ?
  • Masz prawo odmówić składania wyjaśnień. ❌

Czas zatrzymania

  • Czas na jaki mogą Cię zatrzymać to 48 godzin, a w przypadku w jakim prokuratura złoży wniosek o tymczasowe aresztowanie – 72 godziny. ?
  • Posiedzenie Sądu w przedmiocie wniosku o tymczasowe aresztowanie musi zakończyć się PRZED upływem 72 godzin.❗️
  • Po upływie 72 godzin masz prawo oddalić się z Sądu, nawet jeśli posiedzenie już się rozpoczęło ‼️

  • Najważniejsze: NIE UFAJ osobom wykonującym czynności z Twoim udziałem, obietnice funkcjonariuszy na tym etapie często nie znajdują pokrycia.
  • Pamiętaj: Masz prawo do konsultacji z adwokatem.??‍? Skorzystaj z niego. ✔️ Kontakt

Porada prawna

Adwokat Anita Słupianek-Graca udziela porad prawnych w zakresu prawa karnego, prawa cywilnego (w tym prawa spadkowego oraz rodzinnego i opiekuńczego), prawa administracyjnego oraz prawa gospodarczego. W dzisiejszym artykule skupimy się na tym jak wygląda porada prawna od strony praktycznej.

Ile trwa porada prawna?

Porada nie ma określonego czasu. Są różne sprawy, mniej lub bardziej skomplikowane – na jedną wystarczy godzina, na inną będziemy potrzebować więcej czasu (mój rekord to 3 godziny). Dlatego też nie umawiam Klientów w odstępach godzinnych, zapewniając im (i sobie) komfort wypowiedzi oraz czas jaki potrzebujemy.

Czy porada prawna od razu rozwiąże problem?

Najczęściej porada nie rozwiązuje problemów, a to dlatego, że żeby rozwiązać problem potrzebne jest działanie. Porada prawna ma na celu rozpoznanie istoty problemu, znalezienie najlepszego rozwiązania oraz pokierowanie co i jak należy zrobić żeby problem rozwiązać.

Co jeśli nie wiem/nie potrafię opisać swojej sprawy?

Porada prawna zaczyna się od rozmowy, podczas której zadaję Ci pytania. Często jest tak, że problem z którym przychodzi Klient jest problemem pobocznym, a istota rzeczy leży całkiem gdzie indziej – to ja, prowadząc rozmowę i zadając konkretne pytania wydobywam zasadnicze kwestie (wizyta u prawnika to jak wizyta u lekarza czy mechanika).

Co zabrać ze sobą na poradę prawną?

Dokumenty, najlepiej wszystkie jakie masz w związku ze sprawą.

Czego, a dokładnie kogo, nie zabierać ze sobą na poradę prawną?

  • dzieci (szczególnie w sprawach rodzinnych, w których stroną przeciwną jest drugi z rodziców),
  • osób, pod których silnym (negatywnym) wpływem pozostajesz – nie ma nic gorszego niż przychodzenie do prawnika z osobą, która nie pomaga Ci w rozwiązywaniu problemów lub też jest ich źródłem.

Ile kosztuje porada prawna?

Standardowa porada prawna u mnie w kancelarii kosztuje 200,00 złotych. W zależności od skomplikowania sprawy, cena ta może wzrosnąć. Przed rozpoczęciem współpracy zawsze informuję Klientów o przewidywanym wynagrodzeniu.


❗️ Pamiętaj: czym innym jest porada prawna, a czym innym analiza kilkustronicowej umowy. ?


Potrzebujesz pomocy? Skontaktuj się z kancelarią przechodząc do zakładki „Kontakt„. Po więcej praktycznych porad w kontakcie z adwokatem zapraszam na media społecznościowe kancelarii:

Kontakt

Telefon: +48 601 831 511

Adwokat Oleśnica Anita Słupianek-Graca

ul. Adama Mickiewicza 3 lok. 9
56-400 Oleśnica
NIP: 9112040127
REGON: 520193516