Obrona w prawie karnym

Obrona w prawie karnym

Obrona w prawie karnym jest rodzajem reprezentacji . Zgodnie z art. 83 § 1 Kodeksu postępowania karnego (dalej: k.p.k.), obrońcę ustanawia oskarżony. W przypadku kiedy oskarżony pozbawiony jest wolności (na przykład kiedy został zatrzymany i tymczasowo aresztowany), obrońcę może ustanowić inna osoba. Obrońca oskarżonego może zostać również wyznaczony z urzędu. Obrońca z urzędu wyznaczany jest jedynie w przypadkach określonych w Kodeksie postępowania karnego. Obrońcę posiadać może także podejrzany, obwiniony i skazany.

Dlaczego warto mieć obrońcę?

Celem obrońcy jest uzyskanie najkorzystniejszego wyroku dla oskarżonego. Obrona w prawie karnym – doświadczenie adwokata pozwala na ocenę zebranych dowodów, ustalenie w jakiej sytuacji znajduje się oskarżony i opracowanie najlepszej taktyki procesowej. Obrońca podejrzanego może natomiast skutecznie doprowadzić do umorzenia postępowania przygotowawczego. Skazany, który ustanowi obrońcę może uzyskać pomoc w wykonaniu kary.

Obrona w prawie karnym – kiedy posiadanie obrońcy jest konieczne?

Kodeks postępowania karnego wskazuje sytuacje, w których oskarżony ma prawo do korzystania z pomocy obrońcy (tzw. obrona fakultatywna), ale też przewiduje sytuacje, w których oskarżony musi mieć obrońcę w procesie karnym (tzw. obrona obligatoryjna). Można wyróżnić najczęstsze przypadki obrony obligatoryjnej (poniższe zestawienie nie wyczerpuje wszystkich przypadków):

– gdy oskarżony w czasie postępowania nie ukończył 18 lat (art. 79 § 1 pkt 1 k.p.k.),

– gdy oskarżony jest głuchy, niemy lub niewidomy (art. 79 § 1 pkt 2 k.p.k.),

– gdy zachodzi uzasadniona wątpliwość co do tego, czy zdolność oskarżonego do rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania swoim postępowaniem nie była w czasie popełnienia czynu wyłączona lub w znacznym stopniu ograniczona (art. 79 § 1 pkt 3 k.p.k.),

– gdy zachodzi uzasadniona wątpliwość co do stanu zdrowia psychicznego oskarżonego pozwana na udział w postępowaniu lub prowadzenia obrony w sposób samodzielny i rozsądny (art. 79 § 1 pkt 4 k.p.k.),

– gdy sąd uzna wyznaczenie obrońcy za niezbędne ze względny na okoliczności utrudniające obronę (art. 79 § 2 k.p.k.),

– w postępowaniu przed sądem okręgowym, jeżeli oskarżonemu zarzucono zbrodnię (art. 80 k.p.k.),

– na żądanie oskarżonego wyznaczenia obrońcy z urzędu do wzięcia udziału w posiedzeniu sądu dotyczącym przedłużenia stosowania tymczasowego aresztowania oraz rozpoznania zażalenia na zastosowanie lub przedłużenie tymczasowego aresztowania (art. 249 § 5 k.p.k.),

– w postępowaniu odwoławczym, jeżeli oskarżony, który występuje bez obrońcy, złożył wniosek o sprowadzenie go na rozprawę apelacyjną lub na posiedzenie sądu odwoławczego w przedmiocie uchylenia orzeczenia z powodu bezwzględnych przyczyn odwoławczych, a sąd wniosku tego nie uwzględnił (art. 451 i 439 § 3 k.p.k.).

Niezależnie od powyższego, warto ustanowić obrońcę. Skorzystanie z pomocy adwokata gwarantuje mniej stresu i większą szansę na korzystne rozstrzygnięcie sprawy.

---

Obrona w prawie karnym – w celu uzyskania pomocy prawnej, zapraszam do kontaktu.